“Grote vraag naar dagbesteding voor mensen met Parkinson”

Al jaren liep Jacqueline rond met het idee om een zorgboerderij te beginnen voor mensen met Parkinson. En nu is het eindelijk zover. In haar banen als Parkinson-verpleegkundige deed ze 30 jaar ervaring op, inmiddels is ze een bekendheid op haar vakgebied. “Alles komt nu samen in de Willemshoeve. Ik ben een echt zorgmens, vind het geweldig om dit te kunnen doen. Heel fijn dat SZZ mij hierbij ondersteunt.”

Het loopt storm

Sinds de opening loopt het al storm bij de Willemshoeve. Binnen een paar weken zaten de groepen bijna vol. “We zijn in Midden-Brabant de enige dagbesteding voor mensen met Parkinson, dus ik kreeg meteen al veel aanmeldingen vanuit mijn netwerk. Parkinson is qua aantallen de snelst groeiende hersenaandoening. Dat komt deels door de vergrijzing en deels door omgevingsfactoren. Ook jonge mensen worden getroffen.”

Aangepaste activiteiten en omgeving

“Ons doel is om mensen een fijne, actieve dag te bezorgen. Daarin verschillen we niet van andere zorgboerderijen,” vertelt Jacqueline. “Ook bij ons wordt gewoon gebiljart en gekaart. Wat wel anders is, zijn bepaalde aanpassingen. We hebben bijvoorbeeld afwijkende lunchtijden, want die mogen niet samenvallen met het innemen van de medicijnen. Ook het stimuleren van de motoriek, cognitie en spraak is belangrijk. Om het lopen te bevorderen, heeft ons nieuwe pand bijvoorbeeld grote ramen met veel licht, een rustige inrichting en geen drempels. In de tuin die we nog aanleggen, komen vlakke wandelpaden.” Haar oudste dochter Mirthe (25) die fysiotherapeut is, verzorgt wekelijks een speciaal beweeguurtje. Een logopediestudent komt zang- en stemoefeningen doen. Ook werkt Jacqueline nauw samen met gespecialiseerde therapeuten in de eerstelijn.

Gekozen voor SZZ

De aansluiting bij SZZ was voor haar een logische stap. “Ik wilde heel graag zorg in natura bieden, omdat dat zo laagdrempelig is voor cliënten. Maar er komt zoveel kijken bij de opstart van een zorgboerderij, alleen al de contracteringen met alle gemeenten in mijn regio. Ik merk nu hoe fijn het is om SZZ-lid te zijn, dat je kan terugvallen op hun professionaliteit, hun netwerk en protocollen. Niet zelf hoeven zoeken naar het beste cliëntsysteem, maar gewoon kunnen instappen in het ONS-systeem. Dat heeft me erg veel uitzoekwerk gescheeld. Ook het contact met collega’s vind ik belangrijk, we hoeven niet allemaal zelf het wiel uit te vinden. Ik vind het fijn om te leren van de ervaringen van collega’s.”

Opstartfase

Het zal nog wel even een drukke periode blijven voor Jacqueline. In deze opstartfase doet ze nog heel veel zelf: de intakes, de dagelijkse groepen draaien, zorgplannen schrijven, vrijwilligers werven en aansturen. Ook moet ze aan de slag om binnen een half jaar het kwaliteitskeurmerk te halen. “Mijn prioriteit is nu om de basis goed op orde te brengen. Gelukkig krijg ik veel hulp van vrijwilligers en mijn man, die meehelpt met de tuinaanleg, klussen en schilderen. Dit jaar zal er zeker nog een Parkinson-professional bijkomen en ik wil ook de poule met vrijwilligers verder uitbreiden, onder meer voor het vervoer. Bij SZZ zal ik aankloppen voor een stukje professionalisering.”

Toekomstplannen

Welke toekomstplannen heeft Jacqueline met de zorgboerderij? “Als ik naar de langere termijn kijk, dan zou ik graag veel meer samenwerkingen willen aangaan. Hoe mooi zou het zijn als mensen hier niet alleen terecht kunnen voor dagbesteding, maar ook voor therapie, dagbehandeling en misschien zelfs voor een overnachting? Uitgroeien tot een Parkinson-expertisecentrum voor de regio, dat is mijn droom. Maar zover is het nog niet. Eerst maar eens gewoon beginnen.”

Terug naar alle interviews