Conny van der Schriek, lid van het eerste uur:
“Dankzij SZZ kon onze zorgboerderij groeien”
Zorgboerderij Levensvreugde in Den Hout wordt sinds 2001 bestierd door ergotherapeut Conny van der Schriek (45). Met 12 collega’s organiseert ze wekelijks de dagbesteding voor zo’n 75 deelnemers, veelal ouderen met dementie. Samen met haar man Frank heeft Conny ook een melkveebedrijf met 70 koeien. Het echtpaar heeft 4 thuiswonende kinderen.
Conny van der Schriek is al lid sinds de start van SZZ. Ze kan zich nog goed herinneren hoe het er vóór die tijd aan toe ging. “Onze zorgboerderij was destijds aangesloten bij een grote zorgorganisatie. Onpersoonlijk, veel bureaucratie en lage tarieven. Het had niet lang geduurd of we waren daar wegbezuinigd.” De oprichting van SZZ kwam voor haar als een geschenk uit de hemel.
Lekker eigen baas zijn
Conny had maar één wens: ze wilde zelfstandig zijn. Gewoon lekker ondernemen, geen gedoe. In de klankbordgroep van ZLTO ijverde ze met een groepje zorgboeren voor een nieuwe koers. “Het duurde vele vergaderingen en het leek eerst niet te lukken. Gelukkig kwam er schot in toen de Brabantse en Zeeuwse zorgboeren elkaar vonden. Toen werd de regio groot genoeg om AWBZ-zorg te mogen leveren aan het zorgkantoor.”
We deden het samen
Het was 2012 en de oprichting van Stichting Samenwerkende Zorgboeren Zuid (SZZ) was een feit. “Goede jaren braken aan. SZZ steunde ons en nam ons veel werk uit handen. Heerlijk, geen bureaucratische rompslomp meer. Wij konden eigen baas zijn en ons volledig richten op de zorg voor mensen met dementie.” Als lid van het eerste uur, voelt Conny zich nog altijd nauw verbonden met SZZ. “De eerste jaren had SZZ het financieel niet makkelijk. Er was nog geen buffer opgebouwd, ze konden ons niet altijd direct betalen. Daar had je begrip voor, want we deden het samen.”
Zorgboer vanuit passie
De jaren daarna werd SZZ groter en professioneler, net als de zorgboerderij van Conny. “Er kwam steeds meer vraag naar kleinschalige zorg in het groen. Dankzij SZZ konden we groeien, we kregen er zelfs een tweede dagbestedingslocatie bij in het dorp. We zitten nu op het dubbele aantal deelnemers van toen. Toch is het nooit een vetpot geweest, maar daar was het ons ook niet om te doen. Je werkt met gemeenschapsgeld. Zorgboer ben je vanuit passie.”
Korte lijntjes
Ondanks de groei van SZZ, ervaart Conny de lijntjes nog steeds als kort. “Het was een verstandige zet om met regiocoördinatoren te gaan werken. Dat is heel fijn. Ze nemen me veel werk uit handen, bieden houvast. Hoe vaak heb ik ze niet gebeld als de overheid weer met een nieuwe wet of regelgeving kwam. ‘Wat moet ik doen, vertel het me!’ Ook is het fijn om af en toe collega-ondernemers te kunnen bellen. Gedeelde smart is halve smart.”
Toekomst
Conny voelt zich gesteund door SZZ, maar is ook bezorgd over de toekomst. “Je ziet dat gemeenten kiezen voor contracten met megagrote aanbieders, er worden enorme eisen gesteld. Gaat dat niet ten koste van kleinschalige zorg? Moet ik nog wel Wmo-zorg willen leveren of doe ik straks alleen nog maar Wlz-zorg? Dat zijn vragen die ik mezelf stel.” Als lid van de Raad van Advies denkt ze graag mee over de beleidskeuzes van SZZ. “Ik vind het belangrijk dat SZZ weet wat er onder de leden leeft, dat die verbinding goed blijft. Dat is nu belangrijker dan ooit en daar wil ik graag iets aan bijdragen.”
“Ik voel me nog altijd
nauw verbonden met SZZ”Conny van der Schriek
